De afgelopen dagen stonden geheel in het teken van de 50e verjaardag van Sonja Jr. Het begon met het samenscholen van de diverse familieleden op de dag voor haar verjaardag, wat uiteindelijk moest leiden tot een felicitatie klokslag middernacht. Hier en daar waren de fysieke uitingen van een behoefte aan slaap zichtbaar maar een ieder wist het beoogde tijdstip te halen. De felicitaties werden uitgewisseld vergezeld van de verschillende geschenken.
Het boek met het "levensverhaal" betekenende een behoorlijke vertraging voor de mensen die dachten direct na het bereiken van de 19e november het bedje op te kunnen zoeken. Hier en daar vielen wat oogjes en andere zaken toe of om en werden een aantal zaken uit het oog verloren. Niet echt dramatisch en de feestvreugde werd er zeker niet door verstoord.
De verjaardag van Sarah werd rond het middaguur weer opgepikt met een lunch waarna het al vrij spoedig weer tijd werd om ons te verplaatsen naar de "pool area" bij het feestvarken thuis om met een aantal "locals" invulling te geven aan het heugelijke feit dat Sonja Sahra gezien heeft. Na deze inleidende beschietingen werd het tijd voor het serieuze werk. Met de hele familie werd over verschillende assen koers gezet naar Sovereign Hill.
Na het inrichten van de onderkomens en een warm welkom waarbij onder het genot van een glas champagne en de nodige versnaperingen uitleg werd gegeven over hetgeen ons te wachten stond werd het tijd om het tenue aan te passen aan de standaard van de jaren rond 1850. Een en ander werd uiteindelijk vastgelegd op de gevoelige plaat en het resultaat daarvan hebben wij inmiddels in ons bezit. Jullie zullen nog even moeten wachten tot na mijn terugkeer in Nederland voordat ik het resultaat met jullie kan delen.
De dag in Sovereign Hill was een aaneenschakeling van bezienswaardigheden, wetenswaardigheden en culinaire hoogtepunten en werd besloten met een frisse kijk op de geschiedenis van Ballarat ten tijden van de goudkoorts. De volgende dag werd de terugreis naar Melbourne weer gereden over verschillende assen, op verschillende tijden en met aangepaste bezettingen van de verschillende voertuigen. Aan het eind van de dag werd tijd ingeruimd om een en ander nog eens grondig te evalueren onder het genot van een BBQ en werd gelijk afscheid genomen van Puck die vanmorgen vroeg richting Sydney is vertrokken.
Wij zijn inmiddels aangekomen in een fase waarbij gewicht een rol speelt. De weegschaal van Sonja staat ons tijdelijk ter beschikking. Niet om een bevestiging te krijgen wat we eigenlijk al een tijdje weten. We hebben wat kilo's verzameld. Niet alleen aan het lichaam maar ook de meegebrachte souvenirs zijn verruild voor lokaal aangekochte artikelen, al of niet bedoeld om weer weg te geven.
Aan het begin van onze rondrit over het Noordereiland van Nieuw-Zeeland wisten Mies en ik nog enigszins trots te melden dat we nagenoeg op hetzelfde gewicht zaten. Nu durven we reeds te bekennen dat we niet geslaagd zijn in ons streven om "gewichtsneutraal" terug te keren in Nederland na 9 weken Down Under. Gelukkig hebben we de boekwerkjes van Sonja Bakker nog en we zijn nu al razend enthousiast om die weer eens grondig door te spitten. Al hoewel, de eerste agendapunten na terugkeer in Nederland staan een consequente invulling van haar gedachtegoed al in de weg. Een afscheidsreceptie van een oud-collega, Sinterklaas en natuurlijk onze verjaardagen, onze trouwdag en de jaarwisseling zullen een en ander al snel weer omzetten in een goed voornemen.
Vooruitlopend op de goede voornemens durf ik nu reeds te melden dat Down Under 3 geen voornemen meer is maar slechts een kwestie van tijd. Naar verwachting gaat dit Blog ergens in 2013 verder. Bedankt voor de reacties en wellicht tot de volgende keer......
