Adelaide

Nadat de weergoden een snipperdag hadden genomen besloten ze de dag erna, naar goed Australisch gebruik, weer vroeg aan de gang te gaan. Wij stonden inmiddels in Gundagai en waren er wat de ondergrond betreft nog verder op achteruit gegaan. Stonden we in Canberra nog op een paar grote stoeptegels, nu stonden we gewoon op een grasveld.
Rond een uur of vier in de ochtend brak het noodweer los, de weergoden hielden zich niet in. Het geroffel van de regen op het dak van de camper zorgden er voor dat wij onze nachtrust erop hadden zitten. En dan ga je toch weer even een paar scenario's doornemen. Het weiland stroomde zachtjes aan steeds verder vol en net voor de camper begonnen de eerste plassen zichtbaar te worden. Komt die camper nog van dat veldje af of staan we hier straks tot ons knieën in het water te wachten op de bergers?

Het viel achteraf allemaal reuze mee, de camper reed rustig achteruit de licht glooiende helling op en stond even later weer op het asfalt. Volgens het grote Lonely Planet Australia boek is Mildura "a toerist town promoted as a place of endless blue skies and sunshine". Omdat waar wij stonden het weer steeds slechter werd besloten wij de zon op te zoeken in Mildura, een ritje van iets meer dan 600 km.

Een aardig ritje onder normale omstandigheden maar nu iets uitdagender door zware slagregens, een stormachtige wind en hier en daar blank staande wegen.
Onze reisbijbel bleek goed geinformeerd want in de buurt van Mildura zagen we inderdaad voor het eerst die dag iets van de zon en blauwe stukken hemel. Vanmorgen het laatste stukje van 400 km naar Adelaide ingezet waar we vanmiddag rond half zes voor het hek van de camping stonden, alweer in een andere tijdzone dus weer met de wijzers van het polshorloge aan de slag.

Een grote massa mensen kwam ons tegmoet en wij begrepen wel dat die niet op ons hadden staan wachten maar trokken uit het gekrioel wel de conclusie dat er geen plekje meer vrij zou zijn. Toch maar even vragen bij de receptie. Bleek er dit weekend een tentoonstelling te worden gehouden op het terrein van de camping over campers, boten en andere soorten onderkomens die tijdens een vakantie gebruikt worden. Plaats zat want die horde die ons tegemoet kwam was op weg naar hun auto en hadden geen plekje op de camping.

Over grasvelden geschreven. We zijn er onderweg een aantal voorbij gereden, maar dan wel mega grote grasvelden, zo ver je kijken kunt gras, bouwland of heide. Allemaal in meer of mindere maten geblakerd door bosbranden. Het uitzicht is niet alleen overweldigend door de uitgestrektheid maar ook vanwege de vele verschillende kleuren.

Na deze twee dagritjes is het weer tijd om de camper even wat minder vaak als voertuig in te zetten en wat meer als uitvalsbasis voor een paar dagen Adelaide en omgeving. Morgen begin ik de dag dus maar met een rustig 10 km loopje om de directe omgeving van de camping te verkennen.